تحقیق ویژه ارتقاء شغلی - تحقیق امور تربیتی

گروه محصول -> -> آموزش ابتدایی

تحقیق ویژه ارتقاء شغلی - تحقیق امور تربیتی

قیمت: ۴۹۰۰۰ریال تعداد صفحات: 40 کد محصول :6493 حجم فایل:75,68 KB نوع فایل :rar

چكيده:

امور تربيتي به عنوان نهادي در بطن آموزش و پرورش با هدف تربيت انسانهايي مطلوب و سازنده با معيارهاي اسلامي و الهي صدقه جاريه شهيد رجايي است اما حقيقت اين است كه سنت تربيت و پرورش رسمي دانش آموزان ريشه در گذشته دارد. اين مقاله به عنوان تاريخچه امور تربيتي ابتدا نگاهي به اين پديده در قبل از انقلاب دارد و سپس سير تكويني آن را بعد از انقلاب دنبال مي نمايد. در اين بررسي به تحولات نيروهاي تربيتي و ساختار اين تشكيلات كه در سه دهه گذشته رخ داده است پرداخته شده است.

مقدمه:

تاريخ هر پديده اي و بررسي آن در بستر زمان ضمن اينكه آدمي را به شناخت دقيقتر آن پديده رهنمون مي سازد قدرت پيش بيني و امكان تصميم گيري صحيح و هدايت مناسب آن را نيز فراهم مي سازد. آموزش و پرورش هر جامعه اي نيز به عنوان يك پديده اجتماعي در گذر زمان دستخوش تحولات و فراز و فرود هاي بسياري قرار مي گيرد. يكي از آن تحولات، پيدايش امور تربيتي و توجه خاص به امر پرورش مهارتهاي لازم و ايجاد نگرش ها و ارزشهاي اخلاقي، انساني و ديني در دانش آموزان است. تاثير چنين پديده اي بي شك در نظام آموزشي كشور و به تبع آن بر فرهنگ و تربيت اجتماعي آحاد مردم تاثير تعيين كننده اي دارد.

اگرچه در قديم الايام پدران و مادران كودكان خود را در گيرودار زندگي روز مره تربيت مي كردند و راه رسم زندگي و آداب كسب و كار و زراعت را به آنان مي آموختند ولي طبقات متوسط شهري و بعضا روستايي كودكان خود را به مكتب مي سپردند تا با سواد شوند و در كنار آن تربيت لازم را نيز پيدا مي كردند. اين سنت تا مدتها پيش نيز به طور غير رسمي ادامه داشت و اكنون نيز شايد در برخي جوامع داير باشد. بنابراين جاي ترديدي نيست كه نظام تعليم و تربيت سابقه ديرينه اي در کشورمان دارد و همين قدمت بر اهميت و ضرورت بررسي و تبيين تاريخي آن تاكيد مي نمايد.

آغاز تعليم و تربيت رسمي:

تعليم و تربيت رسمي براي اولين بار در زمان ناصرالدين شاه در ايران پاگرفت كه در آن زمان " وزارت علوم " نامگذاري شده بود. سپس در زمان مشروطيت " وزارت معارف " نام گرفت. اين وزارتخانه در سال 1329 شمسي به " وزارت فرهنگ" تغيير نام داد و در سال 1343 به سه نهاد "وزارت فرهنگ و هنر" و "وزارت آموزش و پرورش" و سازمان اوقاف تقسيم گرديد (دبيرخانه شورا). در بهمن ماه 1346 از بطن وزارت آموزش و پرورش دو وزارتخانه آموزش و پرورش و آموزش عالي متولد گرديد.

امور تربيتي قبل از انقلاب

تعيين نام اين وزارتخانه با ترکيبي از دو مفهوم متفاوت " آموزش" و " پرورش "توسط نظام حاکم در سال 43 13 بي دليل نبوده است. اساسا قبل از اينکه اين وزارت خانه به آموزش و پرورش تغيير نام دهد از سال 1341 توجه به تغيير فرهنگ نسل جوان و پرورش آنان متناسب با اهداف انقلاب سفيد شاهنشناهي و خواسته هاي طاغوتي رژيم دست نشانده پهلوي آغاز شده بود و سازمان پيشاهنگي از اولين نهادهايي بود که به دنبال تغيير نام اين وزارتخانه به آموزش و پرورش، امور پرورشي دانش آموزان را به عهده گرفت. بدين ترتيب كليه فعاليتهاي فوق برنامه از قبيل روزنامه نگاري، نمايشنامه، مسابقات درسي، ورزشي و هنري در سطوح مختلف بين مدرسه اي، شهري، استاني و ملي، اجراي مراسم صبحگاهي، بازديد از كارخانجات و موسسات توليدي، برگزاري نمايشگاه صنايع دستي و كاردستي دانش آموزان، اردوهاي دانش آموزان در سطح منطقه اي و ملي، اردو هاي تابستاني و كلوپ هاي هنري و فعاليتهاي مشابه تحت مديريت سازمان ملي پيشاهنگي ايران كه معاون آموزشي وزارت، خود رئيس اين سازمان بود اداره مي شد. سازمان پيشاهنگي با عناوين سه گانه: شير بچه، پيشاهنگي و سيار در مقاطع تحصيلي ابتدايي، راهنمايي و متوسطه و همچنين سازمان جوانان شير و خورشيد سرخ با فعاليتهاي متنوع از جمله نهادهاي تربيتي بودند که دانش آموزان را به سمت اهداف خاصي هدايت مي نمودند.[1][1]

بعدها اداره كل امور تربيتي زير مجموعه معاونت آموزشي قرار گرفت و با دو اداره امور فعاليتهاي فوق برنامه و اداره امور اردوها و مسابقات هنري و درسي در كنار سازمان پيشاهنگي و سازمان جوانان شير وخورشيد سرخ به طور مستقيم مسئوليت پرورشي دانش آموزان را به عهده گرفت. سپس تشکيلاتي به نام " لژيون خدمتگزاران بشر " به اين مجموعه افزوده شد كه چگونگي خدمات برون مرزي را به دانش آموزان مي آموخت.

امور تربيتي بعد از انقلاب

بعد از انقلاب اسلامي يعني در هشتم اسفند 1358، با تدبير شهيدان، رجايي و باهنر، نهاد «امور تربيتي» در آموزش و پرورش با ساختار جديد و اهداف نظام اسلامي بنيان نهاده شد. اهميت اين تدبير، زماني روشن مي شود که بدانيم در آن زمان، آموزش و پرورش و مدارس کشور علاوه بر اين که گرفتار فرهنگ غربي و ستمشاهي بود، آماج انواع حملات گروههاي سياسي شده بود و اگر اين اقدام صورت نمي گرفت، ميليون ها جوان کشور در معرض تبليغات گروههاي مختلف قرار گرفته بودند و مدارس کشور، بهترين ميدان جذب نيرو براي انواع گروههاي سياسي مي شد. علاوه بر اين، ضرورت داشت که فرهنگ اسلامي به نحو درست در ميان جوانان و دانش آموزان گسترش مي يافت و از دستاوردهاي انقلاب اسلامي در آموزش و پرورش حراست مي شد. تاکيد مکرر امام خميني (ره) بر تربيت صحيح جوانان و دانش آموزان در آن زمان، به نوعي مهر تاييدي بر تشکيل نهاد «امور تربيتي» در مدارس به شمار مي رفت.

اين دو شهيد بزرگوار (رجايي و با هنر) با تاسيس نهاد امور تربيتي و جذب مربيان شريف و زحمت كش، در حفظ دست‌آوردهاي انقلاب، ترويج ارزش‌ها و معارف اسلامي، مبارزه با افكار انحرافي و مخرب پس از دوران پيروزي انقلاب، حضور پرشور در خط مقدم جبهه هاي نبرد حق عليه باطل و پاسداري از شرف و حيثيت و هويت ديني و ملي ملت بزرگ ايران و تهييج دانش آموزان براي حركت در اين راه پرثمر، برنامه ريزي در راستاي شناسايي و رشد و هدايت استعدادهاي ميليون‌ها نفر دانش آموز سهم بزرگي داشتند و همچنين شركت در سازندگي كشور و از همه مهم تر، تلاش براي تربيت ديني دانش آموزان، به فرموده‌ي مقام معظم رهبري، حضرت آيت الله خامنه اي، صدقه‌ي جاريه و كار حسنه اي از خود بر جاي گذاشتند.

حقيقت اين است که جوهر اصلي تأسيس امور تربيتي حفظ و حراست از انقلاب بود. يعني انگيزه‌هاي سياسي بود كه موجب تأسيس اين نهاد گرديد. به همين دليل در آن روزگار شعار " مربيان تربيتي سربازان انقلابند " به عنوان نشاني از شهيدان رجايي و باهنر محور برنامه‌ريزي‌ها و فعاليت‌هاي امور تربيتي قرار گرفت. در واقع مسائلي از قبيل هنجار‌هاي رفتاري دانش‌آموزان و مهارتهاي اساسي و ساير مهارتهاي زندگي كه بعداً به بدنه امور تربيتي ملحق شدند، نقشي در پيدايش اين نهاد نداشتند. امور تربيتي به ضرورت انقلاب اسلامي و به عنوان جبران كاستي‌هاي سياسي و عقيدتي و انقلابي كاركنان و معلمان آن روزگار در دل آموزش و پرورش شكل گرفت. به اين ترتيب در شرايط تأسيس جمهوري اسلامي و حضور گروه‌هاي سياسي و نظامي مخالف نظام، نهاد تربيتي براي دفاع از انقلاب و طاغوت‌زدايي در حوزه آموزش و پرورش تلاشهاي فراواني كرد. اسناد، سخنراني‌ها و عملكرد اين نهاد در دهة اول (67 ـ 57) نشان مي‌دهد كه در اين برهه از زمان امور تربيتي كاركردي سياسي داشته و وظيفه آن مبارزه با گروه‌هاي سياسي مخالف انقلاب و بازماندگان رژيم سابق و نيز تامين نيرو براي جبهه و جنگ بوده است و با تثبيت نظام جمهوري اسلامي، حذف گروهك‌ها و پايان جنگ در سال 68 اين وظيفه به پايان مي رسد.

فعاليت مربيان تربيتي ابتدا منحصر به مدرسه بود ولي سپس متولياني براي پشتيباني آنان در ادارات آموزش و پرورش شهرستانها، استانها و ستاد وزارتخانه تعيين گرديد. به طوري که تا سال 1360 اداره اي تحت نام اداره کل امور تربيتي در ستاد وزارتخانه و نمايندگي هايي با عنوان امور تربيتي در سطح استانها و شهرستانها تمشيت امور تربيتي را در سطح کشور بر عهده گرفتند.

در اين ميان سازمان ملي پيشاهنگي ايران همچنان به فعاليت خود ادامه مي داد. زيرا امام خميني (ره) رهبر كبير انقلاب اسلامي ايران در تاريخ 24/12/57 يعني يك ماه پس از پيروزي انقلاب در اجتماع چندين هزار پيشاهنگ و مربيان پيشاهنگي كه براي ديدار ايشان درمدرسه فيضه قم گرد آمده بودند فرمودند:" پيشاهنگي بايد باقي بماند و خدمات خود را ادامه دهد". اما يكي دوسال بعد، فعاليتهاي اين سازمان به حدي رنگ باخت و فراموش شد كه مجلس شوراي اسلامي در سال 1361 سازمان پيشاهنگي ايران را منحل نمود و كليه مايملك مادي آن كه شامل اردوگاهها وخانه هاي پيشاهنگي وفضاهاي آموزشي بود به امور تربيتي واگذار گرديد و بدين ترتيب امور تربيتي از نظر مادي و امكانات غناي بيشتري يافت.

امور تربيتي بعد از آن که در مدارس گسترش و قوام يافت، کارهاي متعددي را برعهده گرفت و توانست جوانان زيادي براي خدمت به انقلاب اسلامي تربيت کند. کارنامه درخشان امور تربيتي سبب شد که هنگام تصويب قانون وزارت آموزش و پرورش، اين نهاد مورد توجه مسئولان قرار گيرد. به طوريکه مجلس شوراي اسلامي در مصوبه 25 بهمن 1366، ذيل ماده 4 از فصل سوم قانون اهداف وزارت آموزش و پرورش، چنين تصويب کرد: «جهت تقويت بنيه تربيتي نظام «واحد امور تربيتي» در سطح معاونت وزارت تشکيل مي شود.» (معاونت پرورشي و تربيت بدني)

بر اساس مصوبه فوق نهاد امور تربيتي در آموزش و پرورش با سه هدف عملياتي و اساسي در نظام آموزشي كشور گسترش يافت.

فهرست

چكيده 1

مقدمه 1

امور تربيتي قبل از انقلاب 2

امور تربيتي بعد از انقلاب 3

مربيان پرورشي در روند تحولات 8

تحولات ساختاري در امور تربيتي 11

احياء امور تربيتي 13

پرورش، عامل احیای انگیزه در انسان 16

سیطره فعالیت اندیشه و انگیزه در فرد و جامعه 16

نقش پر اهمیت «تصمیم» در فرد و جامعه 17